Coś było, coś minęło, COŚ pozostało... Coś... przyszło. Ufam, że będzie szczęśliwie.

Dzisiaj z rana, na klawiaturze komputera, znalazłam niespodziankę. Jakiś (?) dobry duszek narysował mi aniołka. Przyjęłam go z radością. To, w moim odczuciu,  dobry znak i mocne wsparcie... Z takim przekonaniem witam nowe. Z przekonaniem, ufnością, ciekawością i otwartym sercem.

Wiem, że nie jestem sama. Przekonuję się o tym na każdym kroku. Zaczynając od moich najbliższych, z którymi spędziłam Sylwestra i cały wczorajszy dzień - pierwszy dzień nowego roku, od rodziny, przyjaciół, którzy mnie otaczają... w realu i tutaj -szczególnie ważne i bliskie sercu grono :) 

od istot ziemskich, tu nie mogę nie wspomnieć moich wspaniałych kocich towarzyszy ;))... po różne formy bytów nieuchwytnych, jednak takich, których obecność mogłam wyraźnie odczuć w ubiegłym roku.

Najważniejszą jest moja dusza...pamiętacie Aurelię? Długo nie miałam, nie szukałam z Nią kontaktu... Długo. Za długo.